کد مطلب:62599 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:165

بی دقتی در ارزشیابی











بدیهی است كه ارزیاب نقش بسیار مهمی در فرایند ارزشیابی دارد، و صحت و دقت ارزشیابی در گرو این است كه ارزیاب این كار مهم را به صورت صحیح و با دقت كامل انجام دهد. ضرورت دقت ارزیاب در ارزیابی كارهای گروهی، و كارهایی كه تعدادی از افراد در به انجام رساندن آن نقش داشته اند، نمود بیش تری دارد؛ زیرا در صورتی كه ارزیابی توجه و دقت لازم را نداشته باشد، ممكن است زحمت و تلاش فردی را به حساب فردی دیگری بگذارد، و بدین وسیله صحت ارزشیابی را مخدوش و از درجه اعتبار ساقط كند. بنابراین، می توان گفت كه یكی از مشكلات ارزشیابی و موانع و محدودیت های اجرای صحیح آن، به ویژه هنگام ارزیابی كارهایی كه افراد زیادی در انجام دادن آن، تلاش و كوشش كرده اند، این است كه ارزیاب توجه و دقت كافی نكرده و تلاش و كوشش افراد را به تفكیك و به دقت اندازه گیری و ارزیابی نكند. امام علی (ع ) این نكته را به تفكیك و به دقت اندازه گیری و ارزیابی نكند.

ثم اعرف لكل امریء منهم ما ابلی، و لا تضمن بلأ امری الی غیره؛[1] سپس رنج و زحمت هر یك از آن ها را در نظر بگیر، و رنج و تلاش كسی را به حساب دیگری مگذار.

بر این اساس، ارزشیاب هنگام ارزشیابی به ویژه هنگام ارزشیابی كارهای گروهی و جمعی، باید دقت كافی در كار خود داشته، و تلاش و كوشش هر فردی را برای خود او در نظر بگیرد؛ نه اینكه در اثر كم دقتی و بی مبالاتی، تلاش و زحمت كسی را، به فرد دیگری نسبت دهد، و امتیاز او به ناحق برای فرد دیگری درج شود.









    1. همان.